KAYAN YILDIZLAR
Birkaç güzel çocuktu onlar
yürekleri korkuya şerbetliydi çocuklar!
Akıllarına koymuşlardı güneşe giden yolu
ve şafakta uyandılar
tek tek türkü söyleyerek ölüm iskelesinde
şöyle bir sallanıp
kanatlandılar.
Birkaç iyi adamdı onlar
kuşandılar kefenlerini boyunlarındaki ilmikle
ateşi kalbinden öpmek
ışığı yerinde görmek için güneşe uçtular,
kondular hayatın kaynağına
her biri kor koydu kalplerinin yerine
savruldular üç bir yana
karanlıklarda yıldız oldular.
Sevmez onlar boşlukta çakılıp kalmayı
yerinde durmaz hiç biri kolay kolay
başkaldırın
bakın gökyüzüne
kayan yıldızlar bizim çocuklar... (ö.n)
