Hiç düşündünüz mü insan nasıl donar?
Allah aşkına şu Erzurum'un
zemherisinde de hiç olmazsa bir kez bile düşünmediniz mi?
Önce parmaklarınız donar. Ayak parmakları yavaş yavaş hissizleşir. Sonra tatlı
bir sıcaklık? Sonra katılaşma. Kan artık gidecek bir damar bulamaz, serumunu
salar vücuda.
O serum ki; vücudun ürettiği narkotik bir maddedir. Beyin içinde bulunduğu
tehdide uyuşarak tepki verir.
Her seçim de Erzurum için bir
zemheridir!
İlk ayaklarımız donmaya başlar. O
aşağılarda bir yerlerde, ayakkabı, çorap içinde ayak parmaklarımız serumunu
salar. Ödem başlar, ardından tatlı bir uyuşmayla baş başa bırakır bizi.
Ayak kim, baş kim?
Öyle hızlı gındıllanır ki bu şehir, sonunu kimse bilemez...
Ama ekâbirlere sorarsanız bizden başka herkesi gösterirler!
Çorapta parmaklar donar. Ta ki buzlar çözülünceye kadar.
Sahi siz; Cevat Fehmi Başkut'un yazdığı, Kemal
Sunal'ın oynadığı 'Buzlar Çözülmeden'
filmini hiç izlediniz mi?
Hani tımarhaneden kaçan iki delinin, kardan yolları kapanan bir kasabada,
buzlar çözülünceye kadar tayin oldukları kasabaya gelmeyen hakim ve kaymakamın yerlerine
geçtikleri o filmi?
Erzurum her zemheri buzların çözülmesini bekler.
Erzurum her seçimde tatlı bir donma
uykusuna dalar.
Bu ülkenin harcını ilk biz kardık. Hani şu 23 Temmuz Erzurum
Kongresi'nde.
Ondandır bu
ülkenin kaderi Erzurum'a pek benzer.
Demem o ki;
Zemheri gelince bu şehirde hepimizin ilk önce ayak parmakları donar. Sonra salınır beynimize buzun serumu ve tatlı bir uykuyla uyuşur bedenimiz.
Kalkıp soran olmaz: "Milletin adına
karar veren", "milletin bizzat
seçtiği" ile niye didişir ki?
***
Ve siz;
Mışıl mışıl ölüm uykusuna dalar bedeniniz.
Neyse ki buzlar yine zamanında çözüldü de saldılar Balbay'ı.
Merak etmeyin, beyin de yavaş yavaş atar uyuşukluğunu.
Bunlar olup biterken, gecenin dördünde telefon açıp, Ankara'dan
Erzurum'a "atanacak" belediye başkanının adını öğrenmeye çalışan ağabeyim, o
kulislerden haber alacak gazeteci mi bıraktınız bu ülke de?
" - Ne
diyirsiz canın yiyim. Ben de mi Balbay olim?"
En son böyle zemheride bir dadaş aleme gazeteciliği öğretmişti.
O'da; Süleyman Necati ve gazetesi Albayrak'tı..
O zemheri aylarında, işgal yıllarında; ayaklar donmasın, başlar uyuşmasın diye çıra yakıyordu buzun üstünde.
İnanmayan
gidip baksın halâ durur Atatürk Evi Müzesi'nin soğuk salonunda sıcak matbaası.
Balbay, hoş geldin.
İnşallah çözülür buzlar bu zemheri ayazında baharı getirdin.
***
Durun... Kızmayın hemen!...
Biliyorum; işe yaramaz, size zehirli fikirler saçan bir adamım.
Benim, derdim başka...
Ben, yıllarca bu şehirde; MithatTurgutcanl'arın, Kemal Alyanak'ların, Cihat Güngör'lerin, Ahmet Polat'ların, Durdemir Bilirdönmezler'in, Celal Kaçtıoğlu'ların, Mücahit Küleri'lerin , Kadir Sabuncuoğulları'nın, MehmeŞener'lerin kurduğu ve bulunduğu cemiyetlerde görev aldım. Bazılarının yanlarında , bazılarının karşılarında oldum. Bazılarıyla birlikte çalıştım.
Hepsi de adamdı...
Mithat Bey, Kadir Şef, Mücahit Hoca ve Şener hariç hepsi öldü gitti...
Ama bakın; bu şehirde o ölülerin dirileri hala direniyor!
Ama; sizin 5 kuruş etmeyen ancak on kuruş çıkarınız için sattığınız sözde gazeteleriniz, taklit Albayrak'larınız, cemiyet ve federasyonlarınız ise bugünden sonra basın çöplüğünde...
***
Ya hu...!
Bir gazeteci, sadece gazeteci olduğu, kalemini namus bellediği ve bunun için iktidarın o ceberut bekçileri tarafından bir şafak vakti; 5 aylık çocuğundan kopartılarak mahpusa götürülürken neredeydiniz?
Hadi.. O zaman dondunuz!...
Peki; o kocamış adalet, 5 yıl sonra aynı meslektaşınızı bir gece yarısı evine gönderirken ne yaptınız?
Ey...!
Güce tapan meslektaşlarım;
Biliyor musunuz; bir fikir işçisi olarak 25 yıldır, 5 yetimi kalemi ile doyuran ben; artık bu zor işten kendimi ayırmayı düşünüyorum.
Çünkü, hepinizden utanıyorum...!
Çünkü;
Türkiye Cumhuriyeti'nin temellerinin atıldığı bu şehirde; bazı tacirler sayesinde, solan Albayrağım ve ufalan dağlarım da kimliğimin silindiğini görüyorum!
Çünkü;
İzmir'in; bir 9 Eylül'ü, Balbay'ı, Sertel'i var...
Ancak; Gazi Paşa'yı kucaklayan bu Erzurum'un hala bir; 12 Mart'ı, 23 Temmuz'u, Hür Söz'ü yok!..
Albayrak ise avuntumuz olarak tarihte kalmış.
Cumhuriyet'im adına TBMM'de dün yemin eden sabrımla gurur duyuyorum.
Buzlar çözülmeden geldin ya, hoş bulduk ey özgürlük,
Sefa getirdin Balbay...
11.12.2013 01:02:23