Erzurum’da, Diyanet İşleri Başkanlığı’nın bir Eğitim Merkezi var. Dadaşkent merkezinde, şimdiki Aziziye Belediyesi sınırları içerisinde olan bu merkez, Türkiye’deki 9 Diyanet Eğitim Merkezi’nin en büyüklerinden biri.
Eski başkan, hemşehrimiz Mehmet Nuri Yılmaz’ın Diyanet Vakfı’ndan sağladığı para desteği ile buraya 110 kadar lojman inşa edildi. Böylece, diğer eğitim merkezlerinden farklı olarak kursiyerlerin aileleriyle birlikte barınmalarına imkan sağlanmış oldu.
Güzel bir eser.
Erzurum’da böyle bir merkezin açılması pek kolay olmadı. Dönemin şartları içerisinde DPT, o güne kadar açılmış olan Diyanet Eğitim Merkezlerini yeterli görerek başka bir merkezin açılmasına izin vermiyordu.
Dönemin Devlet Bakanı Kazım Oksay’ın (Diyanet İşleri Başkanlığı bu bakana bağlıydı) Danışmanlığını yapan hemşehrimiz Necati GÜNGÖR’ün gayretleriyle önce DTP engeli aşıldı, sonra sür’atle yapımına başlanarak bu eser Erzurum’a kazandırılmış oldu.
Bu merkeze en büyük katkıyı daha sonra DYP-CHP koalisyonu döneminde Diyanet İşleri Başkanlığı’na getirilen hemşehrimiz Mehmet Nuri Yılmaz sağladı. Eli, hep bu merkezin üstünde oldu, ne ihtiyaçları varsa anında karşılandı ve bu günkü olgun haline getirildi.
Sonra, yine o dönem ismi Dadaşkent olan bu günkü Aziziye Belediyesi’nin Belediye Meclisi bir karar alarak buraya Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Nuri Yılmaz’ın isminin verilmesini kararlaştırdı. Kararını Diyanet İşleri Başkanlığı’na iletti. Başkanlık da teklifi uygun bularak Erzurum Diyanet Eğitim Merkezi’nin ismini “Mehmet Nuri Yılmaz Eğitim Merkezi” olarak tescilledi.
Merkezin ismi uzun süre bu isimle anıldı, yazışmalar bu isim üzerinden yapıldı.
Sonra ne mi oldu?
Bundan sonrası bir ayıplar manzumesi.
AKP iktidarı önce başkan Mehmet Nuri Yılmaz’ı görevinden aldı, yerine bu günkü başkan Prof. Bardakoğlu’nu getirdi.
Yetmedi, Yılmaz’ın bütün kadrosu darmadağın edilerek yerlerine yenileri atandı.
Diyanet’te bir Erzurum’lu kıyımı başlatıldı. (Sanki bunların hepsi Mehmet Nuri Yılmaz’ın adamıymış gibi..)
Mehmet Nuri Yılmaz’ın 12 yıllık devasa hizmetleri, başına ustaca bir uyanıklıkla “ilk defa” deyimi konularak kendilerine mal edilmeye çalışıldı.
Yılmaz’ın en büyük eserlerinden biri olan DİYAM, (Diyanet Araştırma Merkezi) yeni kurulmuş olduğu halde icraat yapmasına fırsat tanınmadan kapatıldı.
Bardakoğlu yönetimi Yılmaz’dan hınç almak ister gibi, O’na ve eserlerine darbe üstüne darbe vurmak istedi.
Hepsi fos çıkan iddialarla davalar açtırdı, bu davaların tamamı beraatla sonuçlandı.
En sonunda yapacağını yaptı; Mehmet Nuri Yılmaz’ın ismini Diyanet Eğitim Merkezi’nin tabelasından kaldırtma ayıbını işledi.
Bu ayıp birilerine yakışmış olsa da Diyanet’e hiç yakışmadı.
Erzurumlulara da yakışmadı.
Erzurum her zaman olduğu gibi yine “kendi değerine sahip çıkamama ayıbı”nı işledi.
Başta Aziziye Belediyesi, verdiği kararın arkasında durmadı. Mehmet Nuri Yılmaz’ın ismini bu belediye önermişti, kaldırılmasına yine bu belediye seyirci kaldı.
Merkezin yeni ismi “Ömer Nasuhi Bilmen” Diyanet Merkezi olmuş.
Ömer Nasuhi Bilmen ismi hiç şüphesiz Erzurum için büyük bir değer taşır. O da eski bir Diyanet İşleri Başkanımızdır ve gurur duyduğumuz hemşehrilerimizden birisidir.
Ancaaak; birininin adını yaşatmak için, öbürünü öldürmek mi gerekir?
Bu mudur ahde vefa, bu mudur vefa ahlakı?
Bilmen’in ismini verecek yeni bir eser yapmak yerine, mevcut eserin tabelasını değiştirmek; eğer Yılmaz’dan intikam almak değilse, büyük bir ayıptır!
Bu ayıp ne Diyanet’e, ne Erzurum’a yakışmıştır!
Umarız, bu hatadan tez zamanda dönülür!
İşte öneri: Diyanet İşleri Başkanlığı, bu merkezin yanına uzun zamandan beri ihtiyacı hissedilen ve dile getirilen büyük bir Kültür Merkezi inşa etsin, adını da “Ömer Nasuhi Bilmen Kültür Merkezi” koysun! Yapabiliyorsa bunu yapsın.
İsimleri levhalardan silmek kolaydır da, gönüllerden nasıl sileceksiniz?
Mehmet Nuri Yılmaz, gönüllerde taht kurmuş, dine ve diyanete çok büyük hizmetlerde bulunmuş bir Diyanet İşleri Başkanımızdır. Onlar varlığını inkara, yok saymaya kalkışsalar da O, bizim başkanımızdır!
Aydın duruşu, hoşgörüsü ve insan sevgisiyle örnek aldığımız bir adam.
Adam gibi adam!
