Öğrenci başarısızlığının sebebi kırsal mı?

Afyonkarahisar Milletvekili, Orman ve Su İşleri eski Bakanı sayın Veysel Eroğlu, Afyonkarahisar’ın eğitimdeki düşük sıralamasına ilişkin alanı olmadığı halde değerlendirmelerde bulundu.

Sayın Eroğlu, “Eğitime gelince kırsal da bizim çok çocuk var, bunlar okumak için değil de laf olsun diye geliyorlar, onlar ilimizin puanını düşürüyor, bu bir gerçek” dedi. Pedegojik olmayan son derece yanlış ve anayasal fırsat eşitliği ile bağdaşmayan yüzeysel bir tespit. Devlet öğrenim çağındaki tüm öğrencilere aynı fırsat eşitliğini sağlamakla yükümlüdür sayın vekilim. Sınavlarda başarısızlığı kırsaldan gelen öğrencilere yüklemek güneşe gözü kapamak ve sorumluluktan kaçınmaktır. Ne demek oluyor "iş olsun diye okula geliyorlar" demek? O takdirde kırsaldan gelen öğrencilere öğrenim engeli koyarak onların anayasal eşitlik hakklarını rafa kaldıralım denilmek mı isteniliyor. "İş olsun diye okula gelinmez" temel bir insan hakkı ve anayasal bir zorunluluk olduğu için eğitim görmek ister çocuklar. Çok ama çok trajik-komik bir yaklaşım. Kırsalda da, şehirde de başarıyı sağlamak devletin dolayısıyle MEB'nın görevidir sayın Bakanım.

Nitekim bu sakat anlayışın yansıması olarak son yıllarda LGS'de il başarısını yükseltmek ve ilin başarı skalasını yüksek göstermek için kırsal kesimden veya kendilerince belirlen subjektif ölçütlerle başarı seviyesi düşük görünen birçok öğrencinin sınavlara girmesine farklı yol, yöntem ve usulsüz metodlarla gayri resmi engeller konulmakta ve açıkça anayasal bir hakkın önüne geçilmeye çalışıldığı duyumları alınmakta. Neymiş efendim ilimizin başarısı çıtası şu seviyedeymiş diyebilmek için kandırmaca ve hileli ve çok ayıplı yollara baş vurulmakta. Bu tür yollara tevessül edileceğine  şâyet varsa bir başarısızlık; ki vardır ve bu Türk eğitiminin genel bir sorunudur." kral çıplak" deyip başarızlığı masaya yatırıp kırsala değil, genele indirerek çözüm yolları aramaktır. OECD ülkeleri arasındaki sıralamamız da yerimiz de bellidir ve oldukça düşündürücüdür. Sınavlarda gòstermelik başarı listelerine değil; sıfır çeken yüz binlere odaklanalım. Sorun da belli çözüm de belli. Yeter ki eğitimi siyasal ve ideolijik hesaplaşma alanı olmaktan çıkaralım; bilimsel, çağdaş bir anlayışa ve làik karekterine oturtalım. Yönetimi ehliyet ve liyakat sahibi yöneticilere teslim edelim. Okullar, iller ve bölgeler arası eğitim eşitsizliğini gidererek anayasal ve yasal fırsat eşitliği sağlayalım. 

Her yıl Güneydoğu ve Doğu Anadolu illeri nasıl oluyorsa sıralamalarda hep gerilerde yer almakta; sebep çocuklarda değil, kırsalda değil; sistemde, fırsat eşitsizliğinde Sayın Bakanım...